#7 Alles is uitvogelbaar (echt álles)

Hoe je veel meer voor elkaar kan krijgen dan je denkt

Mar 28, 2025

House of Motivation is jouw wekelijkse dosis mentale brandstof. Kort, scherp en toepasbaar. Iedere vrijdag om 10:00 uur wordt de nieuwe editie verstuurd. Meld je hier gratis aan!

Gratis aanmelden

Leestijd: 6 minuten

Hey,

Leuk dat je er weer bent.

Ik sta in mijn oude slaapkamer bij mijn moeder thuis. De muren hangen nog steeds vol met posters van Justin Timberlake, een oude agenda met stickers van de Spice Girls, een oude stapel Hitkrant-tijdschriften en een roze klaptelefoon die al jaren niet meer aangaat.

Het is fijn om hier te zijn, echt waar. Geen torenhoge huur, geen lege koelkast als ik thuiskom, en altijd iemand om tegen te praten. Maar toch wil ik weg. Mopski (mijn kat) en ik zijn toe aan een eigen plek. Een woning vinden in Amsterdam is een onmogelijke opgave. De wachttijden zijn langer dan de gemiddelde relatie in deze stad, en kopen is op die leeftijd al helemaal geen optie.

Na veel zoeken en reageren, scoor ik op het nippertje een jongerenwoning in Nieuw-West. Het huis is prima, de buurt iets minder. Maar ik ben blij. Mijn eigen plek, vrijheid.

Er is alleen één probleem.

Binnen drie jaar moet ik eruit. Geen kans op verlenging, want de woning staat op de planning om gesloopt te worden.

Dan gebeurt er iets bijzonders. Door een rechtszaak die iemand anders aanspant – omdat drie jaar absurd kort is in deze markt – wordt mijn contract verlengd naar vijf jaar. Een opluchting, maar nog steeds is het geen blijvende oplossing. Vijf jaar later moet ik alsnog vertrekken.

En dan, na drie jaar, komt het onvermijdelijke bericht: de woning gaat gesloopt worden, ook ik moet mijn woning uit. De buurt verzet zich, niemand wil vertrekken.

Maar in plaats van af te wachten, ruik ik een kans. Ik mail de woningbouwvereniging: “Ik kan er nú uit, mits jullie mij een andere woning aanbieden. Een permanente.”

Natuurlijk stuiten mijn mails op weerstand. Classic woningcorporatie. Ik krijg vaker niet dan wel antwoord, hoor veel nee’s. Om gek van te worden.

Maar ik geef niet op. Ik blijf mailen, bellen, langskomen.

De zoveelste reactie komt binnen, ik open de mail met een diepe zucht. Wacht even, lees ik dit goed? Ik geloof echt m’n eigen ogen niet. Ik krijg te horen dat ik zelf een andere woning mag uitzoeken. Een permanente. Het voelt alsof ik de loterij win (en dat is eigenlijk ook wel zo).

Deze afbeelding is getekend door Jonathan.

In 2019 stap ik een huis binnen naast de Amstel. De zon schijnt, en ik voel het meteen. Dit is het. Mijn plek. Mijn thuis.

Hoe? Niet door geluk. Niet door connecties. Maar door volharding, strategisch denken en mensen behandelen zoals ik zelf behandeld wil worden. Ik liet de woningbouw inzien dat het voor hen voordeliger was om mij een oplossing te geven dan om een nieuwe rechtszaak te riskeren. En dat werkte. Alles is oplosbaar.

Het deed me denken aan het voorbeeld uit het boek Everything is Figureoutable van Marie Forleo. Een vrouw wilde heel graag een eigen bedrijf starten, maar had geen geld, geen netwerk en geen idee waar ze moest beginnen.

In plaats van niks te doen, begon ze klein. Ze gebruikte wat ze wél had: een laptop en doorzettingsvermogen. Ze leerde zichzelf vaardigheden via gratis online cursussen, bouwde een simpele website en begon haar eerste klanten te benaderen. Door stap voor stap te blijven zoeken naar oplossingen, groeide haar bedrijf uiteindelijk uit tot een bloeiend internationaal merk. Niet omdat ze wist hoe het moest, maar omdat ze erop vertrouwde dat ze het gaandeweg zou uitvogelen.

Waarom niets onmogelijk is

We denken vaak dat we gebonden zijn aan regels, systemen of ‘hoe dingen nu eenmaal gaan’. Maar de waarheid is dat alles uitvogelbaar is. Vooral als je jezelf leert om volhardend te zijn.

De vraag is niet óf het kan, maar hóe.

Wil je een kantoorruimte, maar is er een wachtlijst? Blijf vriendelijk mailen.
Wil je een samenwerking met iemand die ‘onbereikbaar’ lijkt? Blijf waarde bieden, maak jezelf zichtbaar.
Wil je iets leren, maar weet je niet hoe? Ga naar Youtube, alles is daar gratis te leren. Zoals hoe je een biertje opent met papier.

Als je dit leest en denkt: “Ja maar, mijn situatie is écht anders…” Nee. Juist dan. Juist dán is dit de kans om te kijken hoe je het tóch voor elkaar krijgt. Opgeven is geen optie.

Zo pas je dit toe in je eigen leven

Dit noem ik de pitbull-theorie (vernoemd naar de hond, niet de rapper). Zodra je ergens je tanden in zet, laat je niet meer los. Net als een pitbull die blijft vasthouden, zelfs als iemand probeert hem weg te trekken. Je krijgt dingen niet voor elkaar door alleen maar af te wachten, maar door vastberaden te blijven en elke kans te grijpen.

1️⃣ Stel jezelf bij elk obstakel de vraag: ‘Oké, dit lukt niet… maar wat wél?’
2️⃣ Zie ‘nee’ als een uitnodiging om slimmer te worden. Een nee is nooit definitief.
3️⃣ Onderschat de kracht van herhaling, zichtbaarheid en de gunfactor niet. Soms moet je gewoon blijven opduiken tot je niet meer te negeren bent.

En nu jij

Iets om over na te denken
Wat in je leven lijkt nu ‘onmogelijk’? En welke kleine actie kun je vandaag nog nemen om dat te veranderen?

Iets om direct te doen
Pak dat probleem aan en zoek een kleine manier om alsnog een stap vooruit te zetten. Een contactmoment, een alternatieve manier. Vandaag nog.

Onthoud: Er is overal een oplossing voor. Zolang je blijft zoeken naar de deur, zal er altijd een manier zijn om hem open te krijgen.

Tot de volgende,
Xandora

📩 Wat is jouw ‘onmogelijke’ uitdaging? Laat het me weten!
💡Moet je door dit verhaal aan iemand denken? Stuur deze mail dan nu door!
🔜 Volgende week: Had het echt zo ingewikkeld hoeven zijn?

PS. Meer inzichten uit dit boek? Lees mijn artikel op Houseofmotivation.nl over hoe je taalgebruik je leven beïnvloed.